Weet je, ik was wel uitgekeken op dat dwangvoer. Die groene smurrie dus. En omdat er van alle brokjes die ik had er wel ééntje was die ik af en toe probeerde te eten, hebben mijn baasjes heel hard gezocht naar het voer waarin dat brokje zit. En ..... ze hebben het gevonden!!!
Met dank aan het voer voor de diertjes die nu in het dieren opvang centrum in Hengelo wonen en de mensen daar die precies weten welk voer die diertjes krijgen.
Toen mijn baasje daar ontdekte welk brokje uit welk voer het is dat ik af en toe probeer te eten, moest ze wel erg lachen. En de baasjes snapten ook ineens waarom ze het voer maar niet konden vinden in de dierenwinkels waar ze zijn geweest.
Ik eet caviavoer.... Komt denk ik door mijn tandjes. Die ik dus niet heb... Ben een beetje in de war geloof ik.
Sinds gisteravond heb ik lekker caviavoer (van Gerty...) in mijn bakje. En ik doe mijn best om het te eten. Niet dat ik het vies vind, ik vind het juist heel erg lekker, maar het eten gaat nog wel langzaam en moeilijk.
Maar ik ben wel heel erg blij dat ik nu weer zelf eet en niet meer die grote spuit in mijn bekje krijg.
Ik ga heel goed proberen om het vol te houden, want dan hoef ik misschien nooit weer van die groene smurrie te eten.
Mijn baasjes hebben wel net gisteren een nieuw voorraadje van dat dwangvoer aangelegd; ik denk voor de winter. (Er ligt nu een beetje sneeuw; volgens mij zijn de baasjes daar bang voor. Ze hebben tot na de kerst dwangvoer voor me gehaald.... We sneeuwen niet in hoor!)
Ik ga zo weer lekker van mijn caviavoer eten. En die vier (!!!) andere soorten voer mogen ze wel aan andere konijntjes geven. Eet smakelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten