Op dagen dat ik met een verkeerde poot uit bed ben gestapt, kan het gebeuren dat ik een ochtendhumeur heb. Mijn baasjes moeten daar wel een beetje om lachen geloof ik. Ze lachen mij niet uit, maar ik hoor wel aan hun stemmen dat ze het 'grappig' vinden. Tsk... ze weten zeker zelf niet hoe het is om met het verkeerde pootje uit bed te stappen.
Als ik een ochtendhumeur heb, kan ik al die anderen niet zo goed verdragen. En dat laat ik ze ook wel merken. Vooral Bianca ... die kan ik dan zo lekker opjagen. Britt gaat dan meestal met me meedoen. Met opjagen bedoel ik. En dat mag dan weer niet van de baasjes. Stom hè? Alsof Bianca nooit vervelend doet. ((Hmmm, eigenlijk niet meer de laatste tijd....))
De baasjes zeggen dan een beetje bozig dat ik niet mag opjagen en dan ga ik zitten mokken op een schuilhok. Want het ochtendhumeur wordt er dan niet beter op hoor!
Vaak is het met een kwartiertje wel weer over. Of eigenlijk ben ik dan gewoon vergeten dat er iets was.
Ik spring dan van het schuilhok en ga lekker rondhuppelen en mijn oren laten flapperen. Ben dan weer totaal relaxed en vind iedereen weer lief. Krijgen ze een extra knuffel van mij en dan kan de dag niet meer stuk!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten