Met Isabel wil het maar niet beter gaan. Na haar grote operatie eind januari, leefde ze helemaal op en was ze weer zoals een hele tijd geleden: speels, springerig, geïnteresseerd.
Toch kwam de klad er in. Beetje af, beetje op, toch maar eens naar de dierenarts, ook nog een injectie tegen de konijnenziektes (die injectie heeft ze heel erg goed doorstaan), aanzien hoe het gaat, nog maar eens naar de dierenarts, een kuurtje van het één, een pijnstiller, een kuurtje van het ander.
Foto van de buik - want daar blijkt een groeiende bult in te zitten, in de buurt van het operatiegebied - op de foto niets te zien. Nog eens goed voelen door de dierenarts, ja er zit echt een bult, nog maar eens observeren thuis hoe ze doet: toch weer wat meer teruggetrokken en minder aandachtig, ze heeft pijn, enz.
Na nog eens andere medicijnen en een pijnstillende injectie, zonder verbetering tot gevolg, is besloten dat Isabel donderdag nogmaals wordt geopereerd. Een echte kijkoperatie: buikje open en kijken wat er wordt aangetroffen.
Dit kan dus ook helemaal niet goed zijn, wat er wordt aangetroffen. En dan.... Dan zullen we toch afscheid moeten nemen van onze kleine, dappere Isabel. Maar misschien is het toch niet zo ernstig. Laten we in ieder geval afwachten wat de dierenarts aantreft in het buikje van Isabel.
Lieve Isabel: heel veel sterkte morgen met je operatie. Zoals het nu gaat met je buik is ook niet goed. We denken aan je!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten