Kleine, lieve, dappere Isabel is vanochtend naar de dierenarts geweest. Ze moet morgen (vrijdag) weer terugkomen, omdat er een bult in haar buik zit.
Waarschijnlijk heeft het niets te maken met de operatie van eind januari, maar het voelde vervelend genoeg voor haar om er onderzoek naar te doen.
Arm meisje. De dierenarts moest haar wel heel goed bevoelen en dus deed het haar flink pijn. Maar dapper als ze is hield ze stand.
Ze heeft twee prikken gekregen, waarop ze het tot morgenochtend moet volhouden wat de pijn betreft.
Waarom moest ze eigenlijk naar de dierenarts? Omdat ze de laatste dagen steeds vaker 'niet zichzelf was'. Weer veel meer in haar kooi, niet meer zo geïnteresseerd in dingen en niet meer zo blij, vrolijk en enthousiast. Niet zo goed dus. En dat bleek.
Waarom we vandáág naar de dierenarts gingen? De aanleiding was Britt; Isabel ging 'alleen maar' mee.
Britt is de laatste dagen aan het soppen met haar eten. Ze neemt een paar slokjes water, eet een brok en nog voor ze de brok heeft weggekauwd en doorgeslikt gaat ze alweer water drinken. Ze kauwt dus nog op de resten van de brok terwijl ze drinkt, dus het lijkt alsof ze op het water staat te kauwen.
Brok, water, brok, water. Ze eet en drinkt dus wel, ook hooi en groenten en snoepjes, maar het is wel erg vreemd.
Britt krijgt nu een paar dagen pijnstillers, omdat ze misschien ergens een gevoelige plek in haar bekje heeft en die plek wil 'koelen' met het water. Of misschien heeft ze toch last van haar gebit. Dat is wel een beetje onregelmatig, maar ziet er niet zorgelijk uit.
Maar zoals we van Wally hebben geleerd: het ziet er misschien niet zorgelijk uit, maar het kan best een ramp zijn in zo'n konijnenbekje. Zo erg zal het zeker niet zijn bij Britt, maar goed, er kan toch wel wat irritatie door haar gebit zijn.
Als Britt over een dag of drie à vier niet gewoon eet, dan gaan we weer overleggen met de dierenarts. Waarschijnlijk moet ze dan toch naar de 'tandarts' omdat dan het gebit waarschijnlijk toch het probleem is.
Morgen eerst Isabel. Hopelijk is het iets heel onschuldigs in haar buikje. We duimen voor haar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten