Sinds we zijn verhuisd hebben we een nieuwe dierenarts. Wij konijnen vinden het best fijn dat er dierenartsen zijn, want dan kunnen ze zieke dieren helpen en beter maken. Maar wel graag àndere zieke dieren. Want wij zijn nooit ziek. Nou ja, bijna nooit. Hoewel er wel een periode was dat ons baasje steeds weer met dan weer de één en dan weer de ander naar de dierenarts ging.
Ze zei tegen ons dat dat nodig was, maar wij herstellen zo ook wel van onze kwaaltjes hoor! We bedoelen maar: een scheur in onze vacht, een paar teentjes uit de kom, daar herstellen we zelf ook prima van, maar dat is ons niet gevraagd.
Nee hoor, we werden weer hup in zo'n korfje gestopt en meegenomen in de auto. We mogen wel lekker voorin zitten in de gordels als we gaan, maar dat is dan ook het enige leuke aan zo'n ritje. En ons baasje praat wel lief tegen ons de hele weg, maar ja, ze neemt ons wel mooi mee naar die enge man in zijn witte jas.
Gelukkig heeft onze dierenarts het goed met ons voor en is hij ook wel heel erg lief voor ons. Behalve als hij gaat voelen aan je zere tenen!! - Dat moesten we zeggen van Jitske. Of als hij je vacht gaan dichtnaaien!! - Oké, Newton en Isabel, staat ook genoteerd.
Wat dacht je van een hartonderzoek?? Nou?? En dan ook nog gecastreerd worden?? Door een man?? Die snapt toch dat je dat niet wilt?? - Goed Einstein, nemen we ook nog even mee in ons verhaal.
En vieze medicijnen in ons bekje krijgen vinden we ook niet leuk hoor! - Is goed Isabel, je hebt een punt.
En wij allemaal hebben dat punt ook! Jakkie, die vieze dingen in onze bekjes.!! Goed konijnen van Piet Hein, ook dat staat er in.
"En en en" .... ja dames en ex-heren, het ging maar om wat voorbeelden.
Onze dierenarts dus. Hij heeft hele lieve assistentes en bij hun blijven we ook het liefst zitten als we er zijn. Dat is in de wachtkamer. Met televisie (vaak honden, die engerds) en met een hele grote weegschaal. En daar zet ons baasje ons dan op. Maar zelf gaat ze niet! Voor ons kan het ook wel eens niet zo leuk zijn hoor, vraag maar aan Napoleon. (("Ik ben niet dik!")
En dan moeten we naar die man in die witte jas. Brrrr. Niet dat het er koud is, maar gewoon eng. En hij doet wel lief tegen ons, maar toch hè. Voor je het weet zit 'ie aan ons, of nog erger: prikt hij ons zomaar of voelt en knijpt en druppelt iets in je ogen.
En hij praat heel veel tegen ons baasje. Allemaal moeilijke dingen hoor. Pfff, die hebben wij niet geleerd op konijnenschool.
Gelukkig zegt ons baasje altijd dat we een heel erg goede konijnendokter hebben die goed voor ons zorgt.
Nou, dat zal dan wel, maar wij zijn altijd blij dat we weer thuis zijn!
Omdat we toch ook wel een beetje trots zijn op onze dierenarts - hij heeft ons allemaal al weer opgelapt en natuurlijk heel knap Einstein gecastreerd (wat eigenlijk heel gemeen is), zetten we hier maar neer wie hij is: http://www.dierenkliniekbeekzicht.nl/ . Dus als je als konijn een dierenarts zoekt, raden wij deze aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten