* kantoorkwaal: iets voor mensen die heel veel aan hun bureau zitten te werken en te dik zijn (dat zei de dierenarts.....)
Eerst wil ik even kwijt dat ik helemaal niet dik ben. "Napoleon is die dikke hè?", vragen ze dan als ze ons bekijken. Tsk, ik ben dus niet dik!
Maar gisteravond zei zelfs de dierenarts (brrr) dat ik dik ben. Nou vraag ik je. Hij heeft er toch wel verstand van?
Ik was bij de dierenarts omdat mijn baasjes vonden dat ik 'niet mezelf' was. Ik weet niet wat ze daarmee bedoelen, maar ik was zeker niet iemand anders hoor. Dat zou ik wel weten.
Maar ik was dus niet mezelf omdat ik geen brokjes wilde eten, geen groente wilde eten en zelfs geen snoepje wilde eten. En ik zorg er altijd wel voor dat ik vooraan sta met eten, dus dat valt dan wel op.
Maar ik had niet zo'n zin. Ik had namelijk pijn in mijn buik. En dat is niet goed voor konijnen.
De dierenarts ontdekte gelukkig al snel dat het niet heel ernstig was, maar wel dat het pijn deed. Dat had ik hem zo wel kunnen zeggen, maar nee, hij moest mij in mijn buik knijpen. Die deed al pijn dus ik heb even goed getrild en geprobeerd hem te schoppen, maar dat lukte helaas n iet.
De buikpijn zit gelukkig in mijn dikke darm; een beetje achteraan. Wat er in mijn darm zit droogt uit en wordt dan zo hard en dik dat het niet meer goed uit mijn darm wil.
Ik kreeg een prik in mijn rug. Maar die prik bleef prikken, dus ik dacht dat de dierenarts vergeten was de naald eruit te halen - en dat klopte! Hij was het alleen niet vergeten (zei hij...), maar er zat een zak met vocht aan die boven mijn hoofd hing. Een infuus. Jaja. Nou ik liep helemaal vol met vocht, tjonge jonge. Ik moest er bijna van plassen.
En toen kreeg ik ook nog een snelle prik in mijn nek. Tsk. Je moet ook aan alle kanten opletten bij de dierenarts.
Mijn baasje maakte zich wel zorgen om mij, maar de dierenarts zei dat het echt wel goed zou komen.
Toen we thuiskwamen mocht ik weer in de ren en kreeg ik een stukje wortel en witlof. Na al dat vocht lustte ik dat wel! Mjam, lekker!! Daar waren mijn baasjes wel erg blij mee. En mijn vriendjes gingen mij meteen wassen. Lief hè?
Maar nu moet ik nog heel erg vieze medicijnen. Terwijl ik nu toch weer beter ben? Bah, heel erg vies.
Ik ga gauw weer eten, want dan proef ik die vieze medicijnen niet meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten