vrijdag 28 september 2012

Britt ook pech....

Hmmm, zo hang ik nog bij Jitske in de lip en zo zit ik zelf bij de dierenarts. Donderdag begon ik al met mijn linkervoorpoot te trekken. Liever niet belasten, auwauw pijn als ik er op ga staan.
Maar ja, je hebt toch wel vier poten nodig als je de baas in de ren bent en vooral als je de baas wilt blijven! Ik probeerde het heel goed niet te laten zien en merken, maar mijn baasje had het al snel door.
De andere konijnen hebben het ook snel door hoor en als je baas wilt blijven, moet je heel stoer niets laten merken. Anders gaan ze muiten.... (Net zoiets als muizen denk ik, maar dan groter.)

Maar vandaag kon ik het echt niet meer goed verborgen houden voor mijn baasjes. Ik had echt veel pijn, wilde mijn pootje niet belasten en kroop weg in een hoekje. De baasjes konden mij ook wel heel gemakkelijk oppakken. Ik dacht ook: als ik meewerk, dan is het straks misschien wel helemaal over en kan ik weer op Bianca gaan jagen.

De baasjes konden niets geks voelen en hebben me later in zo'n reismandje gestopt. Beetje hooi erbij, op een handdoekje; ik zat wel lekker en vooral lekker rustig. Kon ik ook mooi nog wat hooi eten.

En ja hoor: naar de dierenarts.... Die heeft mij heel erg pijn gedaan! Stommerd! En mijn baasje stond er bij en deed niets om mij te helpen....
Mijn pootje werd helemaal bevoeld. Daarna moest ik gymnastieken: poot werd vooruit gestrekt, een beetje opzij bewogen, ingeklapt, nog eens uitgestrekt. Ik vond het helemaal niets! Ik heb nog wel geprobeerd te vertellen dat het pijn deed, maar ze luisterden helemaal niet naar mij.

Gelukkig mocht ik daarna uithijgen op tafel op een handdoek. En kreeg ik zomaar een prik in mijn rug! Nou ja....

Omdat de dierenarts ook 'rust' heeft voorgeschreven, ging mijn baasje thuis meteen een extra hok in de grote ren neerzetten. Met vers hooi en vers stro en een lekker zaagselbedje. Mijn eigen voer- en waterbakje erbij en heel veel rust. Want ik zit nu dus heel erg lekker rustig in mijn eigen hok! De anderen vinden het maar gek (ik ook wel natuurlijk) maar ze kunnen me nu niet opjagen (en de baas zegt: jij kan de anderen nu niet opjagen). Stomme opmerking natuurlijk!

Ik ga de komende dagen heel hard werken aan mijn herstel. De dierenarts zei dat ik daarvoor heel erg rustig aan moest doen. Nou, dat gaat wel lukken denk ik. Lekker luieren en me laten verwennen en dan kan ik er straks weer vol bovenop duiken!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten