Lekker in de zon

 

Kijk, dat vinden wij nou helemaal oké. Zon in ons hok! En dan: zonnebaden!! Hoewel een paar van ons de zomer ook wel fijn vinden, vinden we het bijna allemaal in de winter nog veel fijner. Vooral met een paar graden brr (onze baas noemt dat vorst) en de zon. We zitten dan ook graag met ons vieren 'voor het raam' (zonder bij te verdienen....) en genieten volop. Kijk maar op de foto.  Maximiliaan is net even beneden om een hapje te eten, maar hij zit er ook altijd bij.

Het is wel een beetje sneu voor Einstein en Jitske dat in de winter de zon bijna niet in hun deel van de ren komt. Gelukkig kunnen ze er wel tegen dat wij ons af en toe omdraaien in onze zon, als we er maar niet van die tevreden geluiden bij gaan maken. Dan vinden ze het niet leuk. (Denken ze, want wij konijnen weten helemaal niet hoe we zulke harde tevreden geluiden moeten maken .... )

We hopen dat we vandaag ook nog op het gras mogen. Dat is helemaal fijn voor Einstein en Jitske, want dan kunnen zij ook lekker in het zonnetje zitten. De baas zegt wel dat we nog even moeten wachten tot vanmiddag. Als we nou zouden weten wat dat is - vanmiddag - dan kunnen we het zeker...... Maar lekker op het gras in de zon spelen gaan we vandaag zeker doen!

 

Go Wally!

Wally kan wel weer aanmoediging gebruiken. Hij is vandaag begonnen aan een reeks bezoeken aan de dierenarts. Gelukkig vindt Wally de dierenarts wel oké (niet super, je moet niet overdrijven natuurlijk). Wally is blij dat de dierenarts hem iedere keer weer zo goed helpt en zo veel verstand heeft van al die gekke en vooral bijzondere konijnendingen die hij heeft, maar meer dan 'wel oké' zit er niet in. Wij - de konijnen van Piet Hein - zijn het helemaal met Wally eens. Een konijnkundige dierenarts is top om te hebben, maar hij blijft een dokter hè... brrrrr.
Waarom Wally zo vaak op bezoek gaat bij de dierenarts? Wally krijgt in de komende weken heel veel prikken met pe-ni-cil-line. De baas moest het een paar keer herhalen, want dat spul kennen we niet. Wel: Baytril, Emeprid, Cisaral en nog veel meer vieze dingen, maar penicilline? Nee, nooit gehad. En dan bedoelen we dat niet één van ons of van onze overleden vriendjes en vriendinnetjes dat heeft gehad.
Nou weten we al sinds Wally hier is, dat hij een heeeel bijzonder konijn is. Met bijzondere kwalen, maar ook met een bijzondere levenslust: hij bedwingt de meest vervelende dingen. Knap hè?!
En nu gaat hij zijn blaasproblemen bedwingen. Met die penicilline dus. Een paar keer week gaat Wally dapper in het mandje, in de auto, laat hij zich prikken en gaat hij weer mee naar huis. Zo stoer!
We hopen dat Wally weer snel helemaal beter en fit is. Go Wally!

Hooi: JA!!!

Onze baas heeft een positieve klacht over ons. De klacht: "Wat eten jullie veel hooi!" "Wat goed!!!" Wij begrijpen de mensentaal maar zo-zo (en dat vinden we ook meer dan genoeg), dus als de baas eerst zegt dat we veel eten, denken we dat we het niet goed doen. Trekken we ons toch niets van aan, maar goed. Maar als de baas meteen daarna een compliment geeft, raken we wel een beetje in de war.
"Moeten we nou minderen met het hooi? Nee toch?" Lastig hoor, die mensentaal.

We struikelen er wel vaker over. Dan zeggen de bazen: "Nee" en dan moet je maar begrijpen of het "Nee, dat mag echt niet."/ "Nee, dat is gevaarlijk."/ "Nee, hou eens op je doet vervelend."/ "Nee, je bent niet aan de beurt."/ "Nee, of toch eigenlijk wel ja." betekent.
We vinden het al knap dat we Nee verstáán. Begrijpen is dus iets anders.

Met "Ja" hebben we trouwens nooit problemen. Gewoon doorgaan met wat je doet -> altijd goed!

En hooi is het allerbeste eten voor ons, dus we horen nu graag van onze baas een dikke vette JA!

((En je kan natuurlijk ook heerlijk vergaderen in het hooi! Konijnenoverleg: niet storen dus!))