Naar de tandarts

Daar zijn we weer! Na al dat warme weer en het gedoe met de Ice-pods, is het nu weer een beetje normaal buiten. Soms ineens heel warm; soms ineens heel nat, maar wij vinden het veel beter dan het was. Pfff, alleen als we er aan denken vallen onze haren al weer uit.
We zijn buiten allemaal goed in orde en willen dat ook graag zo houden :-) .
Binnen zitten Wally en Anne te wachten op hun afspraak bij de tandarts. Brrrr. Woensdag zijn ze allebei aan de beurt. Hebben ze ook nog steun aan elkaar als ze samen gaan. Maar ze gaan zeker niet voor de lol. Of omdat het zo gezellig is bij de dierenarts.
Nee, Wally gaat natuurlijk veel vaker om zijn gebit weer filmsterklaar te laten maken en Anne gaat - sinds ze bij ons woont - voor het eerst voor haar gebit. Als je vriendje steeds een mooi gebit laat maken door de tandarts, wil je dat zelf ook wel een keer. (Of niet??)
Die arme Anne heeft helemaal niet aan de baasjes verteld of laten merken dat ze zo veel last van haar gebit heeft nu. Ze ging maar steeds dapper door met eten en drinken, maar ze sliep wel heel veel de laatste dagen en ze knarste soms ook hard met haar kiezen. Ook was ze wat afgevallen. En nou is deze slanke dame al geen grammetje te zwaar, dus daar letten de baasjes goed op.
Wally en Anne eten allebei nog genoeg brokjes en ze krijgen voor nu ook pijnstillers. Lekker!!! Vraag maar aan Anne. Echt waar!! "Ze vinden mij een junkie, maar ik vind het gewoon lekker!" En Wally laat de extra medicijnen maar gewoon gebeuren. "Of ik er nou twee of drie in mijn bekje krijg, het maakt mij niet uit." Heel stoer, maar de baasjes zeggen dat Wally inderdaad altijd heel rustig zijn medicijnen neemt. Goed hè?

Wij van buiten gaan natuurlijk weer heel hard duimen voor ons vriendje en ons vriendinnetje van binnen.
"Succes woensdag!"

Anne en Wally lekker in een tunneltje

Icepod tijd!

Zo voorzichtigjes aan beginnen we bijna allemaal te wennen aan het icepod ding. Het blijft wel een raar geval en vooral Bianca vindt het niets dat ze er niet op kan kauwen, maar het is wel lekker koel.

Maximiliaan gaat er inmiddels languit overheen liggen ("Kan dat ding niet groter?"), Bianca heeft haar billen er al op gekoeld ("Dat hoef je toch niet aan iedereen te vertellen??"), Lodewijk ligt er lekker met zijn kin en een voorpootje op ("Meer dan voldoende koeling!"), Napoleon ligt er alleen per ongeluk tegenaan ("Niet waar, niet per ongeluk!"), Britt heeft één keer een voorpootje gekoeld ("Ik heb zo'n ding ook he-le-maal niet nodig!") en Einstein vindt het een eng ding ("Ja, dat is het toch ook?")

We zijn dus wel op de goede weg met wennen vinden we. En iedereen mag dat in zijn of haar eigen tempo doen.

Onze logé Pluis geniet nog steeds volop van de Icepod en af en toe proberen we de hem na te doen. Zo komen we er wel. En hopelijk ook voordat de zomer voorbij is....

Hoewel? We willen die rare Icepods helemaal niet nodig hebben! Het is gewoon steeds veel te warm voor ons konijnen. We willen eigenlijk gewoon dat het minder warm is buiten, dus als iemand ons kan helpen aan minder warm weer: heel graag!!!

 

Maximilaan ligt met zijn kin op de Ice-pod (want zijn buik is al lekker afgekoeld hiervoor)