Er waren eens ..... de Konijnen van Piet Hein. Een mooi sprookje? Niet per sé. Een mooi verhaal? Ook niet per sé, maar wel een verhaal met heel veel mooie kanten. Maar ook heel veel verdrietige kanten. Gelukkig overheersen de mooie herinneringen en leuke verhalen!
En we beginnen weer met een nieuw 'tijdperk'. Op dit moment zijn Einstein, Noeshka en Casimir druk bezig om een trio (!) te worden. Waarom? Omdat lief vriendinnetje Ally tot ons grote verdriet op 20 april is overleden. En daardoor Einstein in zijn eentje zat te kijken. En een konijn alleen is eigenlijk niet echt goed; zeker niet als dat konijn buiten woont en daar graag wil blijven.
Einstein vertelt: "Ik had een erg rare vrijdag even geleden. 's Ochtends heb ik mijn lieve vriendinnetje Ally heel veel succes gewenst bij de dierenarts. Haar blaas zat vol met gruis en dat moest er worden uitgespoeld. Maar wat raar nou: toen Ally terugkwam was ze helemaal overleden. Koud en al. Mijn baasje moest ook al erg huilen 's middags en kwam mij knuffelen omdat ze zo verdrietig was. Ik dus een natte vacht..... Ik heb gelukkig zelf ook afscheid van Ally kunnen nemen 's avonds. De baasjes hadden haar heel mooi neergelegd in de ren zodat ik haar goed kon besnuffelen en een beetje wassen. Het was fijn om echt afscheid te kunnen nemen maar ik vond het ook wel heel stom dat Ally niet gewoon thuiskwam die avond. De baasjes vertelden mij dat Ally heel heel heel erg ziek bleek te zijn. Veel zieker dan iemand wist. En daardoor ging de narcose niet goed en viel ze in een heeeeeel erg diepe slaap waar ze niet meer uitkwam. Ik hoop dat ze over de regenboogbrug al mijn vriendjes en vriendinnetjes leert kennen.
Had ik vorige week een rare vrijdag; deze week werd vrijdag nog veel raarder!!! Ik moest zomaar een ren gaan delen met mijn overbuurkonijnen. Noeshka en Casimir dus.
We werden op een gekke plek midden op het terras gezet. Die plek kenden we allemaal nog niet. Ja, wel van hem zien maar niet van er lopen.
De baasjes wilden bekijken of we met ons drieën 'een groepje' konden worden. Maar Noeshka en Casimir doen het prima als duo en ik, Einstein, ik ben euh .... tja... eigenlijk niet meer zo heel gelukkig eigenlijk nu ik alleen ben. Oh! Daarom willen de baasjes ons drieën bij elkaar hebben.
We hebben ons best gedaan en het was niet onaardig. Noeshka denkt dat ze de baas is over Casimir - klopt - en mij - hahaha - maar ze moet maar leren dat ik - Einstein - altijd de baas ben geweest dus dat nu ook ben.
Of nou ja, het probeer te zijn....
Casimir doet bijna altijd heel lief tegen mij. Dan gaat hij mij wassen en tegen mij aan liggen. Eigenlijk wel heel lief van hem.
Maar Noeshka probeert de baas over mij te worden. Door mij af en toe in mijn gezicht te happen. Gelukkig bij t ze me niet, maar dat gehap in mijn haard vind ik ook niet leuk. Dan ren ik weg, maar dan komt Noeshka als een gek achter mij aan rennen. En dat vind ik ook niet leuk!
Zaterdag ging het nog weer beter met ons groepje. We mochten nog niet 's nachts bij elkaar blijven, maar we zijn wel benieuwd wanneer dat wel zal mogen. Van onszelf mag het, maar de baasjes "willen het nog tijd geven". Is dat net zoiets als water geven???
Wordt vervolgd!!!"
Knuffel van Einstein, ook van Noeshka en Casimir
